به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ با شروع مناظرات انتخابات ریاست جمهوری 8 تیر، دوگانه‌ای مهم در برابر نامزدهای ریاست جمهوری قرار دارد. این دوگانه ادامه راه خدمت شهید رئیسی و یا عقبگرد به سوء مدیریت‌های متمادی دولت‌های یازدهم و دوازدهم است. روزنامه‌های امروز صبح کشور تیتر اول خود را پیرامون این موضوع و موضوعات مهم دیگر نوشتند که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.
روزنامه کیهان صفحه اول خود را با این تیتر اغاز کرد: دو گزینه پیش روی مردم ادامه راه شهید رئیسی یا عقبگرد به دولت قبل
کشورمان در روزهای پیش‌رو با دوگانه‌ای مهم رو‌به‌روست و در این میان نامزدهای انتخاباتی باید مسیر و هدف خود را مشخص کرده و صراحتا به ملت ایران اعلام دارند. این دوگانه مهم دو فکر، دو مدل حکمرانی، دو شکل از سیاستگذاری و دو مسیر کاملا جدا را مشخص می‌کند.
یکی از این مسیرها که به قیمت عقب‌گردی شدید در مسیر پیشرفت و توسعه ایران تجربه شد، مسیر سوءمدیریت، سوء توانایی و فقدان دانایی و دانش سیاسی و سیاست خارجی در دولت‌های یازدهم و دوازدهم بود.
تجربه این مسیر به قیمت نابودی توان صلح‌آمیز هسته‌ای کشور، توقف برنامه صلح‌آمیز فضائی ایران، پذیرش محدودیت‌های متعدد در حوزه تسلیحاتی و امتیازات دیگر نه‌تنها به اذعان همان دولتمردان دولت یازدهم و دوازدهم هیچ دستاوردی را به همراه نداشت که فرصت‌هایی طلایی برای رشد و توسعه ایران را به انتظار کرشمه و ناز غربی‌ها از بین برد.
ایران در طی هشت سال مدیریت خسارت‌بار دولتمردان دولت یازدهم و دوازدهم با بیشترین حجم افزایش نرخ نقدینگی، بالاترین حجم تورم مستمر، بالاترین آمار بیکاری، بالاترین حجم نارضایتی اقتصادی و ده‌ها مصداق تأمل‌برانگیز دیگر از مدیریت مدعیان اصلاحات رو‌به‌رو بود.
از ویژگی‌های این دولت، فرار از پاسخگویی و احاله مسئولیت شکست‌هایشان به دیگر عوامل است. دولت یازدهم در روزهای تصویب و آغاز اجرای برجام تمام مسئولیت این مذاکرات را متوجه خود دانسته و با آشکار شدن ضعف این توافق و خروج بی‌کیفر آمریکا از برجام، زمین و زمان را مسئول شکست‌های خود عنوان می‌کرد.
در ادامه وطن امروز نوشت: هشدار 92
اگر در جبهه انقلاب درباره انتخابات دوره چهاردهم ریاست‌جمهوری کسی یا طیفی بر این باور است که پیروزی آسان است؛ باید در این دیدگاه خود حتما تجدیدنظر کند. «پیروزی آسان» نباید مبنای کنش انتخاباتی جبهه انقلاب باشد.
پیروزی در انتخابات مشروط به استراتژی واقع‌بینانه در مواجهه با افکار عمومی، همچنین راهبرد عاقلانه در ایجاد هم‌افزایی با سایر کاندیداهای همسو است. اما مهم‌ترین نکته‌ای که درباره تلقی و تصور پیروزی آسان جبهه انقلاب در انتخابات ریاست‌جمهوری پیش رو می‌تواند هشداردهنده باشد، تصور شکست راحت جریان رقیب است.
این ذهنیت که جریان رقیب به راحتی از جبهه انقلاب شکست می‌خورد، چندان با واقعیت‌های موجود در میدان رقابت همخوانی ندارد. اگرچه واقعیت‌های موجود در میدان نشان‌دهنده شانس و اقبال بیشتر جبهه انقلاب در کسب اکثریت آرای عمومی است اما همین واقعیت‌ها نشان می‌دهد جریان رقیب، یک برنامه همه‌جانبه و پیچیده برای ایجاد خدشه در مجموعه راهبردهای کاندیداهای جبهه انقلاب دارد.
به مرور با توجه به اینکه به زمان انتخابات نزدیک می‌شویم، راهبردهای طرف مقابل، رونمایی می‌شود. در کنار این موضوع حتما باید به این واقعیت نیز اشاره کنیم که اشتباهات مهلک برخی کاندیداهای جبهه خودی در طرح مسائل حاشیه‌ای و نیز اقدامات برخی مجریان و کارشناسان برنامه‌های انتخاباتی، همانند پاس گل به جبهه اصلاحات برای پیشبرد برنامه‌های انتخاباتی آنهاست.
ایران تیتر اصلی خود را اینگونه نوشت: مناظره اول در ترازوی داوری
نخستین مناظره نامزدهای انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری، دوشنبه شب و به مدت نزدیک به 4 ساعت برگزار شد. در این 4 ساعت، هر یک از این 6 نامزد، در زمان‌های چهار دقیقه‌ای فرصت داشتند تا دیدگاه‌های خود را درباره مهم‌ترین مسائل اقتصادی بیان کنند.
این نوبت از مناظره، عمدتاً سؤال‌محور بود، به این ترتیب که پس از پخش سؤالات ضبط شده کارشناسان اقتصادی، نامزدها نیز پاسخ‌های خود را مطرح کردند. البته برخی از نامزدها ترجیح دادند برخی از این فرصت خود را به انتقاد از دیگر رقبا یا پاسخ به انتقادهای مطرح شده اختصاص بدهند.
به هر رو، چه پاسخ به سؤالات بوده باشد یا پاسخ به نقد رقبا و دیگر نامزدها، همزمان با برگزاری مناظره، شور و شوق گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی دیده شد. هواداران نامزدها، اعضای ستاد آنان و دیگر شهروندان بسیار فعال بودند. شهروندان ایرانی در شبکه‌های اجتماعی، تقریباً همزمان با پخش مناظره، واکنش‌های خود را ابراز می‌کردند. گاهی با نامزدها شوخی می‌کردند، گاهی نامزدی را تشویق می‌کردند، گاهی سخن نامزد مورد نظر خود را بار دیگر بازنشر می‌دادند.
برخی هم از صداوسیما انتقاد یا از آن قدردانی می‌کردند. به این ترتیب مناظره چهار ساعته نامزدها در دوشنبه شب، بار دیگر فضای نشاط و شور سیاسی را در سراسر کشور ایجاد کرد، فضایی که در نهایت به مشارکت شهروندان ایرانی در تعیین سرنوشت خود منتهی خواهد شد.
خراسان امروز را این طور شروع کرد: آسیب های اجتماعی هم یادتان هست؟!
آسیب های اجتماعی با همه ساحت ها، ابعاد و دامنه رو به گسترش اش، هر روز رنگ جدیدی می یابد؛ اگر اعتیاد باشد، هر نوبت یک مخدر جدید با قدرت تخریبگری متفاوت از قبل متولد می شود. اگر طلاق باشد، هر سال با تغییر شرایط سنی و دلایل آن، با وضعیت متفاوتی از قبل رو به رو می شویم.
اگر این آسیب، بزهکاری، خشونت، حاشیه نشینی، بیکاری و... باشد، هر کدام داستان و تبعات خود را دارد که اقتضای حکمرانی، مسئولیت و تصمیم سازی این ضرورت را می طلبد که برای پیشگیری و کاهش تبعات هر کدام به تناسب آن باید برایش برنامه ریزی و فکر کرد.
نمی توان، صرفا و آن هم هر از گاهی، شورای ملی یا هر نشست و همایشی را در واکاوی و بررسی آسیب های اجتماعی برپا و سپس آن را فراموش کرد. اکنون و در روزهایی که نامزدهای انتخابات 8 تیر ریاست جمهوری در تکاپوی معرفی خود به مردم هستند، به این پرسش هم باید پاسخ دهند که طرحشان برای مدیریت و کاهش آسیب های اجتماعی چیست؟
رسالت امروز خود را اینگونه آغاز کرد: پیشرفت‌ها و پسرفت‌های مناظرات انتخاباتی
اولین مناظره انتخابات ریاست جمهوری تیرماه ۱۴۰۳ در شامگاه دوشنبه برگزار شد. مناظره‌ای که برای اکثر مردم، نه تنها تعیین‌کننده نبود، بلکه احتمالا جذابیت بالایی هم برای آنها نداشت و تماشا یا عدم تماشای آن علی‌السویه به شمار می‌آمد.
این در حالی است که عملکرد کلی رسانه ملی در این دوره از انتخابات ریاست جمهوری قابل تقدیر است. چراکه به هر رو نباید فراموش کنیم ما در یک وضعیت اضطراری قرار گرفتیم و شرایطی که قرار بود درست یک سال بعد در همین ایام ایجاد شود، با یک سال تعجیل آغاز شد. رسانه ملی باید هم حق سوگواری و تعظیم شهادت رئیس‌جمهور سابق و همراهان گرامی‌اش را ادا می‌کرد و هم کشور را برای برگزاری یک انتخابات پرنشاط و پرهیاهو مهیا می‌ساخت.
این یعنی در یک دوره فشرده، دو وضعیت فوق‌العاده را مدیریت کردند. از این جهت باید مطمئن بود اهالی رسانه ملی روزها و شب‌های بسیار پرزحمتی را سپری کرده‌اند و بر هر دیده منصف لازم است که از آنها قدردانی کند. برنامه مناظره نیز امسال با تغییرات مثبتی خصوصا در دکور و میزانسن همراه بود. دکور گرم و چشم‌نواز بود که پس‌زمینه شب تهران، باعث می‌شد حال و هوای یک شب انتخاباتی به مخاطب منتقل شود.
اما این سؤال که چرا مناظرات انتخاباتی رفته رفته جایگاه ویژه خود را از دست داده است اساسا مربوط و محدود به این دوره نیست. از بعد از سال ۸۸، سبکی از مناظرات را تجربه کردیم که در آن تلاش شده بود با وضع محدودیت‌های مختلف، از بروز بحث‌ها و سخنان حاشیه‌ای، بی‌جهت، تند و التهاب‌آور و یا دور از اخلاق جلوگیری شود. امسال با محوریت پرسش‌های کارشناسان، برنامه مناظره هرچه بیشتر از مناظره به معنای حقیقی کلمه فاصله گرفته است.
جوان نوشت: بازگشت تیم بازنده!
یک دور باطل، یک روند بی‌منطق، و یک ساده‌انگاری و فرار از پاسخ دقیق و صریح و حرف‌های تکراری. اینها تمامی چیز‌هایی است که هربار مخالفان و موافقان مذاکره برای رفع تحریم مقابل هم می‌نشینند، از این تقابل بیرون می‌آید.
هم مردم‌فریبی آن برپا و برقرار است، و هم نخبه‌فریبی آن! یک طرف می‌گوید «اگر مذاکره نکنیم، چه کنیم؟» و طرف مقابل می‌گوید «شما که مذاکره کردید، به چه رسیدید؟» دوباره طرف اول می‌گوید «وقتی به توافق رسیدیم، وضع‌مان بهتر بود» و آن طرف می‌گوید «آنچه شما وضع بهتر می‌دیدید، لبخند دیوانه بود، قبل از آنکه گرز گران را بر سر شما فرود آورد!» و همین‌طور این بحث‌ها ادامه می‌یابد و اسم آن را هم می‌گذارند میزگرد‌های سیاسی نخبگانی! البته توافق بر سر عنوان «مذاکره برای رفع تحریم» بین دوطرف وجود ندارد.
منتقدان می‌گویند ما با این عنوان مخالفتی نداریم و عنوان دقیقی که با آن مخالفیم «مذاکره به هر قیمتی برای رفع تحریم» است و تبصره‌های دیگری نیز به آن اضافه می‌کنند که «نباید به امید نتیجه مذاکره نشست و جایگزین‌های دیگر را رها کرد».
موافقان مذاکره هم می‌گویند این عنوان منظور ما را کامل نمی‌رساند، زیرا ما نیز «مذاکره به هر قیمتی» را نمی‌خواهیم، اما باور داریم که با مذاکره می‌توان تحریم‌ها را کنار زد و اگر معتقدیم جایی هم باید کوتاه آمد، این پذیرش واقعیت است، چون مذاکره در اصل یک معامله است و نه حرافی صرف. با این‌حال دریغ از یک حرف تازه و دریغ از پذیرش برخی واقعیت‌ها از زبان طرف مقابل و نیز دریغ از قدری غیرت برای عبور از مردم‌فریبی.
جام جم اینگونه نوشت: انتخاب اصلح برای سرنوشت ایران
رهبرانقلاب‌اسلامی سال۱۴۰۰ در دیدار با نمایندگان تشکل‌های‌دانشجویی، تلاش دانشجویان برای مشارکت بالا در انتخابات ریاست‌جمهوری را در درجه اول اهمیت بیان کردند و در مرتبه بعدی انتخاب خوب را مهم دانستند و سپس درباره خصوصیات رئیس‌جمهور مطلوب فرمودند.
ایشان در سال ۱۴۰۳ نیز در دیدار با جمعی از نخبگان بر موضوع مشارکت بالا و سپس انتخاب خوب مجددا تاکید کردند: «دارای کفایت باشد، مدیریت لازم را داشته باشد، باایمان باشد، مردمی باشد، لبریز از امید باشد. مسئولان دولتی باید خودشان ناامید نباشند. اگر یک آدم ناامید و افسرده‌ای را ما در رأس یک کاری گذاشتیم، خب پیداست که این کار پیش نخواهد رفت؛ باید لبریز از امید باشند. معتقد به توانمندی‌های داخلی باشند.
آنکه معتقد است چه از لحاظ دفاعی، چه از لحاظ سیاسی، چه از لحاظ اقتصادی، چه از لحاظ تولید و امثال اینها کاری در کشور نمی‌شود انجام داد، واقعا لایق فرمانروایی و حکمرانی بر این مردم نیست؛ بایستی کسانی بر سر کار بیایند که معتقد به مردم باشند، معتقد به جوان‌ها باشند، به جوان‌ها عقیده داشته باشند، واقعا عنصر جوان را قدر بدانند، [دارای] عملکرد انقلابی باشند وحقیقتا عدالت‌خواه باشند؛ نه اینکه به لقلقه زبان اسم عدالت آورده بشود؛ به معنای واقعی کلمه عدالت‌خواه باشند و ضدفساد باشند.
«عدالت» هم البته فقط عدالت اقتصادی نیست؛ اگرچه رقم مهمش عدالت اقتصادی است اما در بخش‌های گوناگون، عدالت، ساری وجاری است. ویک چنین دولتی ان‌شاءا... اگر به وجود بیاید، آن وقت می‌تواند صدها مدیر جوان و مؤمن را در بخش‌های گوناگون از صدر تا ذیل بگمارد و ان‌شاءا... کار کشور سامان خوبی پیدا کند؛ دنبال این باید باشید.»برای تبیین شاخص‌های فوق، از خود بیانات و نگاه رهبر انقلاب اسلامی که همان سازنده گفتمان اصیل انقلاب است بهره خواهیم برد.
در ادامه همشهری نوشت: 50 اشتباه در 10دقیقه
طرح ادعاهای مغایر با واقعیت‌های موجود، یکی از رویکردهای دولت یازدهم و دوازدهم بوده‌است؛ رویکردی که طی سالهای اخیر درباره برجام بارها تکرار شد و محمدجواد ظریف، وزیر پیشین امورخارجه ایران در برنامه «میزگرد سیاسی» بار دیگر بر آنها اصرار کرد.
بررسی سخنان ظریف در جریان میزگرد سیاسی روز سه‌شنبه که از تلویزیون پخش شد و بازتاب گسترده‌ای نیز در افکارعمومی داشت، نشان‌دهنده طرح اشتباه‌های قابل توجه، آن‌هم در مدت زمانی کوتاه است که پیش از هر چیز گویای این نکته است که او با نادیده‌انگاری حافظه تاریخی مردم ایران، تلاش می‌کند تبعات عبور از منافع ملی ایران را به گردن دیگران بیندازد.
فرافکنی یک‌طرفه ظریف درحالی است که مردم ایران طی سالهای اخیر همواره با چالش‌های ناشی از ضعف‌های موجود در برجام مواجه بوده‌اند. در ادامه به صحت‌سنجی ادعاهای ظریف دراین برنامه تلویزیونی می‌پردازیم که در ادامه می‌خوانید.
در پایان فرهیختگان تیتر اصلی خود را این گونه نوشت: منتظر معجزه نباشید
اول. مناظره خسته‌کننده دوشنبه بین نامزدهای پست ریاست‌جمهوری بیش از همه مخاطب را به این فکر فرو می‌برد که بعد از سال‌ها کار سیاسی و جابه‌جایی مسالمت‌آمیز قدرت آیا تمام زور نیروهای سیاسی درون نظام همین بزرگواران است؟ سوالی که اعضای محترم شورای نگهبان باید پاسخ بدهند.
بعید می‌دانم جواب قانع‌کننده‌ای وجود داشته باشد ولی به هرحال هنگام پخش مناظره‌‍‌ها و تلاش آقایان کاندیدا برای رقابت انتخاباتی اگر ناظران محترم به این سوال فکر کنند به خیر و صلاح کشور نزدیک‌تر است. متاسفانه هنوز به میانه مناظره اول نرسیده بودیم که گویا حرف حساب همه کاندیداها تمام شده بود و باقی زمان، اضافی به نظر می‌رسید. و سوال جدی‌تر اینکه چگونه قرار است چهار مناظره دیگر برگزار شود؟
سوال‌های کلی که نیازمند یک ترم دانشگاهی برای جواب هستند و پاسخ‌های کلی‌تر با کرور‌کرور شعار، به چه درد مخاطب می‌خورد؟ این سازوکار مناظره در لباس «رقابت اخلاقی» پوشانده شده، ولی مگر در بن‌بست حرف‌های کلی یا بی‌اخلاقی گیر کرده‌ایم؟ قاعدتا سرکار گذاشتن مخاطب و شب‌نشینی کاندیداها و پخش زنده هرچه باشد، مناظره نیست.
دوم. با عبور از مناظره اول و رجوع به برخی نظرسنجی‌های قابل اعتماد معلوم است رقابت اصلی میان یک سه‌ضلعی رخ می‌دهد: سعید جلیلی، مسعود پزشکیان و محمدباقر قالیباف که از قضا در قرعه‌کشی مناظره دوشنبه شب کنار هم نشسته بودند.
دو کاندیدای پرسابقه در انتخابات، یعنی جلیلی و قالیباف که پیش از این بارها با مخاطب عمومی حرف زده‌اند با تغییرات اندکی نسبت به قبل، قابل پیش‌بینی ظاهر شدند. پزشکیان اما مثل اولین گفت‌وگوی تلویزیونی همچنان از ضعف شدید ارتباط با مخاطب رنج می‌برد و تقریبا نتوانست در فرصت خوبی که در اختیار داشت تغییری در نحوه حرف زدن و جذاب کردن ایده‌هایش ایجاد کند. او با اینکه در سالهای اخیر در مجلس در موقعیت سخن گفتن با اهالی سیاست و افکار عمومی بوده، برای رقابت در انتخابات ریاست‌جمهوری آماده نیست.
حرف‌های کلی پزشکیان وقتی با بعضی کنایه‌های سیاسی پیشنهادی مشاورانش تقاطع پیدا می‌کند، حس خنثی و بی‌رمقی به مخاطب می‌دهد. سه ضلع اصلی انتخابات اما هرکدام روی مسائلی پافشاری می‌کنند که به داغ شدن رقابت کمکی نکرده است. شاید اساسا آنها ظرفیت چنین کاری را ندارند و انتظار یک گفت‌وگوی پینگ‌پنگی پرفشار از این شخصیت‌ها دور از واقعیت باشد.
گزارشی از امیر کریمی
